مظلوميت موسيقي نواحي در گفت وگو با عزيز تنها

اين هنرمند اخيراً در يك سري اجراهاي آنلاين “ماه و نوا” با ياسمين تنها (نوازنده دوتار) كنسرت آنلاين داشته است. به همين دليل با او تماس گرفتيم تا در مورد چگونگي بقاي موسيقي منطقه صحبت كنيم.

وي در ابتداي گفتگوي خود با تيتر نيوز ، نحوه يادگيري توتار را توضيح داد و گفت: دوتار خراسان به معناي واقعي كلمه از گذشته منتقل شده است. الان هم بعضي از اساتيد به روشي مشابه تدريس مي كنند. من داتار را به صورت شفاهي و قلبي ياد گرفتم و با اين ابزار بزرگ شدم. من حدود 40 سال است كه اين ساز را مي زنم. از زماني كه پدر ، پدربزرگ و عموي من اين ساز را مي نواختند و اين ساز در خانواده ما به ارث رسيده است ، به دليل اين وضعيت و همچنين يادگيري اين نوع موسيقي ، من جذب اين ساز شده ام و علاقه زيادي پيدا كردم.

وي درباره فعاليتهاي خود در زمينه موسيقي گفت: در نوشتن كتابي در زمينه آموزش دكترا و در يك خاطره با نرم افزار آموزشي دكترا در سال 2005 ، توسط انتشارات H. Chung ، Action و در واقع ، اين كتاب اولين كار در اين بخش بود. يكي ديگر از فعاليت هاي من نوشتن يك كتاب دو جلدي به نام “Pelton Sport” است كه مجموعه اي از اسناد و اشعار مقامات خراسان شرقي و جنوبي به همراه اسناد و اشعار اين مقامات است. بيانيه اين مقامات نوشته شده است. در زمينه صدا ، من كارهاي زيادي در زمينه آلبوم ها ، آهنگ ها ، كليك ها و كارهاي ديگر هنرمندان و آهنگسازان انجام داده ام.

وي در مورد تلاش هاي خود براي آوردن موسيقي به منطقه خود به گونه اي اظهار داشت كه طغيان متفاوتي از سنت شفاهي و اصطلاحاً ايجاد شود: “در مورد آموزش اين ساز ، زيرا من از سنت هستم. من با مشكلات آشنا بودم تا زماني كه آن را ياد گرفتم. روش سينه و شفاهي ، روش نوشتن براي دانش آموزان ، آن را تهيه كردم كه در نهايت منجر به نوشتن كتاب آموزش دوتار و اين نرم افزار آموزشي شد و اكنون از آن استفاده مي كنم. من يك درس دارم مسير.

ما از اين هنرمند درباره نياز به نوآوري در موسيقي محلي سال كرديم ، وي پاسخ داد: “همانطور كه قديمي ها اين آهنگ ها ، آهنگ ها يا طرح ها را خلق مي كردند و آنها را به نسل بعدي منتقل مي كردند ، بايد بر اساس موسيقي باشد.” هر منطقه ، ريتم و تم. “موسيقي اين منطقه بايد جديد باشد و شكل بگيرد تا از وحدت و برازش در اين منطقه جلوگيري كند ، كه خود منجر به گسترش و رشد اين نوع موسيقي مي شود.

عزيز همچنين در مورد ضبط و حفظ آثار دامپزشكان موسيقي محلي گفت: آثار استادان تا حدي ضبط شده است كه البته بسيار كم است. اميدوارم مسئولين توجه بيشتري به ثبت ، ثبت و حفاظت از اين ميراث داشته باشند. البته ، من و برخي ديگر از هنرمندان ، بدون هيچ گونه حمايت دولتي ، سعي مي كنيم فعاليت هايي را در زمينه ضبط آثار گذشته در زمينه خود انجام دهيم ، نه اينكه مقامات را جمع كنيم ، البته اگر اين فعاليت مربوط به پروژه هاي گسترده تر و موثرتر با ارگان باشد حمايت كردن. آنها مسئول اين كار هستند ، اگر اين كار انجام شود ، مطمئناً نتيجه خوبي خواهيم گرفت و مسئولان و خنده هايي كه از فرهنگ و هنر اين سرزمين حمايت مي كنند ، براي آنها باقي خواهند ماند. نسل هاي آينده

ما اين مسئله را با اين واقعيت مطرح مي كنيم كه به گفته فعالان موسيقي محلي ، در سالهاي اخير حمايت كافي از هنرمندان موسيقي محلي صورت نگرفته است. خود هنرمندان براي زنده نگه داشتن اين رشته از موسيقي چه كاري مي توانند انجام دهند؟ عزيز گفت: “حمايت مناسبي از هنرمندان موسيقي در منطقه وجود ندارد.” به خصوص در زماني كه تاج و فشارهاي اقتصادي و معيشتي همه را قطع كرده است ، خصوصاً هنرمندان. در همان زمان ، نوازندگاني در منطقه كه اغلب وضعيت مالي خوبي ندارند و هيچ حامي مالي به دلايل مختلف از جمله گرايش به موسيقي ديگر از آنها استقبال نمي كند ، اين گروه مظلوم را به آسيب پذيرترين گروه تبديل كرده است. خود هنرمندان؟ آنها مي توانند كاري انجام دهند ، من فكر مي كنم بدون اين شرايط نمي توانند كاري انجام دهند.

انتهاي پيام