توافق در وين و سد مجلس در برابر لغو تحريم‌ها

مهسا مژدهي: قانوني كه مجلس شوراي اسلامي پاييز سال گذشته براي مقابله با مسئوليت غرب تصويب كرد اكنون به نظر مي رسد مانعي جدي براي دستيابي به توافق با غرب و بازگشت همه طرف ها به شوراي امنيت سازمان ملل است. شورا توافق اوليه براي لغو تحريم ها را كه مانع از توافق شد ، رد كرد. پيش از اين حسن روحاني همچنين اشاره كرده بود كه مصوبه دسامبر مجلس شوراي اسلامي كه با اصل 60 قانون مغايرت داشت مانع از لغو تحريم ها شد.

در همان زمان ، شوراي امنيت ملي اظهارات علي ربي را رد كرد و وجود تفاهم اوليه را انكار كرد.

در خبرهاي آنلاين ، ما با دياكو حسيني ، كارشناس امور بين الملل ملاقات مي كنيم تا در مورد:

سخنگوي دولت گفت كه تصميم اوليه براي لغو تحريم ها به شوراي عالي امنيت رسيد ، جايي كه اين مشكل بود. با اين حال ، شوراي امنيت ملي اين ادعاها را رد كرده است. اما قضيه چيست؟ آيا توافق اوليه اي وجود داشته است يا اين يك بازي سياسي بين گروه ها در كشور است؟

من فكر مي كنم آنچه آقاي ربيع گفت به دليل ديدگاه هاي مختلفي است كه از ابتدا در مورد گفتگوهاي احياي برجام شكل گرفته است. دولت معتقد است كه مذاكره كنندگان در تلاشند 1 5 و ساير طرف هاي ايالات متحده را متقاعد كنند تا تمام مسئوليت هايي را كه به صراحت و به صراحت در متن شوراي امنيت سازمان ملل براي اين كشورها ذكر شده است ، و “چهره ايران” ، پنج قدم برگردانند. غرامت را توسط برجام به شرط اصلي برگردانيد.

اما به نظر مي رسد ابهامات به ويژه پس از قانون پارلمان كه اين انتظار را ايجاد كرده بود كه بايد همه تحريم ها برداشته شود ، نه فقط دو تحريم ترامپ كه منجر به اقدامات تلافي جويانه ايران شد ، بلكه همه تحريم ها برداشته شد. اين فرض به دليل سقوط اخير پارلمان بود. اين اختلاف براي برجام مشكلاتي ايجاد كرد.

ببه نظر مي رسد گفتگوهاي ما به صورت مقدماتي و با خدمات اوليه پيش رفته است و اين فقط شامل لغو تحريم هاي هسته اي بود كه شوراي امنيت سازمان ملل نقض كرده بود. زيرا شوراي امنيت سازمان ملل به فكر رفع تحريم هاي غير هسته اي نبود و البته تنها كاري كه دولت و وزارت امور خارجه انجام دادند لغو تحريم هاي هسته اي بود. به نظر مي رسد مذاكرات بر اين اساس آغاز شده و ظاهراً تفاهم مطابق با اخبار حاصل شده است و اسناد و متن پيش نويس تهيه شده است كه در صورت تصويب مي تواند متن نهايي بازگشت همه طرف هاي توافق هسته اي باشد.

با اين حال ، اين اختلاف نظر در كميته اجرايي تشكيل شده در شوراي عالي امنيت قرائت شد. در تكذيبي كه صادر شد ، به نظر مي رسد طرف ايراني نتوانسته است خواسته هاي ايران را برآورده كند. اما چي ما از اخبار دولت مي شنويم كه اين اتفاق افتاده است ، اما لغو تحريم ها فراتر از شوراي امنيت سازمان ملل امكان پذير نيست و چنين چيزي در توافق هسته اي وجود ندارد. من فكر مي كنم اختلاف عقيده اي كه بين دولت و مجلس مي بينيم به همين ديدگاه هاي مختلف برمي گردد.

اين قانون در دسامبر تصويب شد ، چرا مجلس شوراي اسلامي راهي را انتخاب كرد كه با منطق روابط بين الملل مطابقت نداشته باشد؟ آيا مي توان مطابق خواسته هاي پارلمان به توافق رسيد؟

اگر قدرت مذاكره ما در برخورد با ايران بر سر ادعاها تعيين و به آنها كمك شود ، قانون مجلس مي تواند از برخي جهات مفيد باشد. اما به نظر مي رسد كه هدف مجلس و اين قانون تعيين يك دستور كار براي مذاكرات است كه از صلاحيت برجام خارج است. با اين حال ، دولت ما هرگز مجاز به مذاكره با طرف مقابل فراتر از چارچوب تعيين شده كه در برجام پايان يافت ، نبود.

اين يك تناقض ايجاد كرد. من فكر مي كنم اگر اين قانون قرار است حكمي صادر كند ، آنچه مي بينيم d استروابط بورژوازي و همچنين روابط ايران و جهان به اندازه كافي مورد مطالعه قرار نگرفته اند و هيچ نظر كارشناسي در اين باره وجود ندارد و همين امر باعث ايجاد تناقضي شده است كه امروز شاهد آن هستيم. من فكر مي كنم حتي دولت بعدي نيز قادر به تأمين خواسته هاي مجلس نخواهد بود. البته همه ما اميدواريم كه همه اين خواسته ها و حتي فراتر از آنها در مذاكرات عملي شود. اما آنچه در دنياي واقعي ممكن است با آنچه مجلس درباره آن صحبت مي كند بسيار متفاوت است.

بايد توجه داشته باشيم كه قانون مجلس به طور طبيعي بايد به تيم اجرايي در اين كشور ، در هر دولتي ، كمك كند تا هر آنچه آسان است بدست آورد. از هر نوع توافق اجتناب كنيد و زمينه تحريم ها را فراهم كنيد ، فارغ از وابستگي سياسي ، مورد قبول همه ما نيست.

من فكر مي كنم تا زماني كه اين تصميم در نهادهاي تصميم گيري اصلاح و آزمايش نشود ، آنچه مجلس تصويب كرده است تنها مي تواند مانعي براي دستيابي به دستاوردهاي احتمالي در سطح زمين باشد.

برخي معتقدند كه اين قانون تصويب شده است زيرا دولت معنوي نمي توانست به توافق برسد و سپس 30 دولت مي توانند در صورت فرصت توافق كنند. آيا چنين برنامه اي امكان پذير است؟

اگرچه من با اين تعصب آشنا هستم اما آن را ندارم. اگر در واقع ، اگر قصد مجلس اين بود كه دولت معنوي نمي تواند تا زمان دستيابي به دولت بعدي توافق كند ، اين كار ضرر بزرگي براي مجلس خواهد بود. موضوع لغو تحريم ها به هيچ وجه يك مسئله سياسي يا داخلي نيست و نبايد از اين نظر ديده شود. علاوه بر اين ، من فكر مي كنم موانع ايجاد شده در اين راه مشكلات دولت بعدي خواهد بود. مگر اينكه دولت بعدي با دو استاندارد به قانون نگاه كند. اين يك مخالفت سياسي و اخلاقي مضاعف ايجاد مي كند كه به نفع دولت نيست. بنابراين ، بايد اميدوار باشيم كه هدف اين قانون سياست داخلي نيست. رهبري همچنين روشن ساختند كه در صورت امكان لغو تحريم ها ، هيچ كس نبايد آن را يك روز به تأخير بيندازد. بنابراين تأخير در لغو تحريم ها و اجتناب از آنها مي تواند اين نكات را ناديده بگيرد.

ما شاهد يك اختلاف لفظي بين ايران و ايالات متحده بوديم كه در آن آنها توافق نامه تبادل زندانيان را رد كردند. آيا چنين موردي خصوصاً براي اصولگرايان كه سرنوشت توافق با غرب را خواهند داشت ترس ايجاد نمي كند؟

اين قاعده معاهدات بين المللي است كه معمولاً وقتي كشورها احساس مي كنند پيمان خود با ساير كشورها به نفع آنها نيست ، به دليل گذشت زمان يا تغيير در محيط جهاني ، اين پيمان ديگر منافع سابق آنها را تأمين نمي كند. معمولاً برگردم يا بروم. يا اجراي آنها دشوار است. اين طبيعي است و فقط به ايالات متحده و انگلستان محدود نمي شود. بنابراين فكر مي كنم بايد به ياد داشته باشيم كه هر توافقي كه آمريكايي ها انجام مي دهند فقط براي برآوردن خواسته هاي اساسي است كه آنها در ذهن داشتند و با هر كمكي كه به مذاكرات مي كردند. اگر آنها اين شرايط را برآورده نكنند ، ممكن است متعهد به توافق نامه هاي انجام شده توسط آنها نباشند. در عين حال ، فكر مي كنم ما بايد انتظار چنين چيزي را داشته باشيم و اين حق قانوني ما است كه از ايالات متحده بخواهيم توافق هاي خود را رعايت كند. به خصوص در مورد زندانيان يا حقوق بشر ، كه با آن روبرو هستيم ، كه توسط گروگان ها اصلاح نخواهد شد و قابل مقايسه با سخنان برجامي نيست. اما در عين حال ، در حالي كه ايران مي تواند از نظر اخلاقي اين موضع را مطالبه و مطالبه كند ، طرف آمريكايي مي تواند بر اساس همان فرضياتي كه دنبال مي كند ، خواستار اين باشد كه توافقات با منافع موازي پيش رود.

>>> همچنين بخوانيد:
به ايران اصرار كنيد ، آن را به آمريكا انكار كنيد! داستان قرارداد تبادل زنداني چيست؟
آيا نامه ظريف از احياي برجام در دولت سيزدهم نااميد كننده بود؟
گزارش نهايي به مردم ظريف به بحث خود پايان داد

2 312 1010.